Doğa ve yaşamdan yansımalar

Mutluluğun kökü' derdin içine gömülüdür  Mutluluğun kök üdür. Dert, mutluluğun arkasında pusuda bekler. Geleceğin ne taşıdığını kim bilebilir ki?'' -Lao Tzu —

Sevgileri yarınlara bıraktınız Çekingen, tutuk, saygılı. Bütün yakınlarınız Sizi yanlış tanıdı. Bitmeyen işler yüzünden (Siz böyle olsun istemezdiniz) Bir bakış bile yeterken anlatmaya her şeyi Kalbinizi dolduran duygular Kalbinizde kaldı. Siz geniş zamanlar umuyordunuz Çirkindi dar vakitlerde bir sevgiyi söylemek. Yılların telâşlarda bu kadar çabuk Geçeceği aklınıza gelmezdi. Gizli bahçenizde Açan çiçekler vardı, Gecelerde ve yalnız. Vermeye az buldunuz Yahut vaktiniz olmadı. Behçet Necatigil  —

Hayat bu kadar basit bir şeydi işte. Yaptıklarımız, Yapmak istediklerimiz, Özlediklerimiz, Pişman olduklarımız, Onardıklarımız, Onaramadıklarımız.. Hepsi basit, minicik şeylerdi ama ulaşamadıkça, Çözemedikçe, Yenemedikçe bize kocaman geliyordu. Kitlelerin sevgisi, para,ün, güç.. Hiçbiri, hiçbiri bedel olamıyordu, Özlemini çektiğimiz o şey her ne idiyse.. Sevildiğini bilmek, Bir vicdan rahatlığı, Bir tabak pilav, Bir sağlıklı nefes... Hayat bu işte; basit, küçük bir hadise..! __Can Dündar __

Kimine göre katların, yatların, arabaların, zengin dostların olduğu bir hayatı yaşamak gerçek zenginlik iken,  Kimine göre 45 m2 evinde yaşarken her ihtiyacı olduğunda yanında bulduğu dostlarıdır gerçek zenginlik. Kimine göre estetikli yeni burnu, silikonlu dudakları, silikonlu göğüsleri ile salınmaktır gerçek zenginlik, kimine göre bedenindeki her organın sağlam ve sağlıklı çalı şıyor olmasıdır gerçek zenginlik. Kimine göre tek başına özgür yaşamaktır gerçek zenginlik, kimine göre sevdiklerinle paylaştığın her saniyedir. Kimine göre evlatlarının, torunlarının etrafında koşuşturmasıdır gerçek zenginlik, kimilerine göre evlatlarından, torunlarından, sorumluluklardan uzak, ayrı ayrı ülkelerde kendi hayatını yaşamaktır. Kimine göre bankalarda yatan servetidir gerçek zenginlik, kimilerine göre azıcık aşım kaygısız başımdır gerçek zenginlik. Kimine göre birden çok gönülde geçici mekânlar edinmektir gerçek zenginlik, kimine göre tek bir gönülde taht kurmaktır.Kısacası, gerçek zenginlik...

-Önemli olan, ne aldığınız değil, ne verdiğinizdir. - Önemli olan, öğrendikleriniz değil, öğrettiklerinizdir. - Önemli olan, doğruluk, dürüstlük, merhamet, fedakarlık ve cesaretle atmış olduğumuz her adımla, başka yaşamları zenginleştirmiş olmanızdır. - Önemli olan, yetenekleriniz değil, karakterinizdir. - Önemli olan, diğer insanları yüreklendiren, onların sizi takip etmesini sağlayan örnek bir i nsan olmaktır. - Önemli olan kaç kişi tanıdığınız değil, siz gittiğinizde ebedi bir yoksunluk hissedecek olan insanların sayısıdır. - Önemli olan, hatıralarınız değil, sizi sevenlerin kalbinde yaşayacak olan hatıralarınızdır. - Önemli olan, ne kadar uzun süre hatırlanacağınız değil, kimler tarafından ne şekilde hatırlanacağınızdır. - Önemli bir hayat yaşamak rastlantıyla olmaz. - Önemli olan, koşullar değil, seçimlerinizdir. - Önemli bir hayat yaşamayı seçin...!Michael Josephson

Seni sevenlerle kullananları iyi ayırt et,  aradaki çizgi çok incedir. Unutma ki Bazıları severken kullanmayı tercih eder!' -Dostoyevski —

Güzel evlerimiz vardı bizim.. İçinde sıcak, samimi, sevecen insanların yaşadığı, Camlarından çiçekler sarkan, Kapısı, sofrası mahalleye açık, Çatısı göğe bakan, Sokağa huzur yayan.. Pencerelerde komşuyla iki lafın belini kırdığımız, merdivenlerde çekirtlek çitlediğimiz, küçücük metrekarelerin içinde büyük büyük mutluluklar yaşadığımız evlerimiz vardı.. Akşam olduğu vakit; Babalar ellerinde alışveriş fileleri, koltuk altında ekmekleriyle koşa koşa evlerinin yolunu tutar, çoluğunu çocuğunu sokaktan toplar, önüne katar, Analar da sıcacık yüreğiyle, gülen gözleriyle en sevdiklerini kapılarda karşılardı.. Aile olmak başkaydı o evlerde.. Komşu olmak da ve hatta Tanrı misafiri olmak da.. Karşılıksızdı o evler; Menfaatsizdi, İçtendi, Saygıdan, Sevgidendi.. Güzel evlerimiz vardı bizim.. Güzel ailelerimiz.. Güzel sokaklarımız.. Güzeldik biz eskiden, çok eskiden.. T.Tuğba Baş —

Hayat der ki; kendine olan saygını asla kaybetme, başkalarının sana saygılı olmasını istiyorsan saygınlığından taviz verme. Bunun en güzel yolu ise karşındaki kim olursa olsun,ilk saygısızlığında haddini bildir. İşler kötü gittiğinde, ki bazen gidecektir, Tırmandığınız yol size çok dik geldiğinde, Elinizdeki para az, borçlarınız çok olduğunda, Gülümsemek isteyip, iç çektiğinizde, Biraz daha endişe, sizi daha da kötü yaptığında, Gerekirse dinlenin, ama vazgeçmeyin. Hayatın dönemeçleri olduğunu Öğreniriz hepimizin zamanla, Ve birçok başarısızlık tersine döner, Sonuna kadar dayanıp, kazandığınızda; Vazgeçmeyin adımlarınız ne kadar ağırlaşsa da, Esecek bir rüzgarla başarıya ulaşabilirsiniz. Tersine döndürülmüş başarısızlıktır, başarı, Gümüşe çalan şüphe bulutlarının altında, Anlayamazsınız hedefinize ne kadar yakın olduğunuzu, Çok uzak gibi görünürken, hemen yanı başınızda olabilir; Öyleyse, devam edin mücadeleye, en kötü anınızda, İşler kötü gidiyor gibi göründüğünde, Vazgeçmemeli...

GÜNÜN BİRİNDE ÖLEN DOSTLUKLAR VARDIR; Bir bahçe içindeki ahşap ev ile yanı başında duran ceviz ağacının dostluğu gibi... Bir gün kocaman elli adamlar ve kocaman gövdeli makinalar o bahçeye girip de, bir süre sonra evin ve ceviz ağacının yerinde asık suratlı binalar yükseldiği zaman ölen dostluklar...  VAKİTSİZ DOSTLUKLAR VARDIR; Bir peçete, bir kağıt mendil vakitsizce dostu oluverir gözlerimizin.. . Ya da ayrılırken verilen bir dal karanfil ellerimize o anda gelen dostluktur... BAKIMSIZ DOSTLUKLAR VARDIR, Bir de; ZATEN VAR, ZATEN DOSTUZ DEYİP YILLARCA BİR TELEFONUN, BİR KAÇ CÜMLELİK MEKTUBUN, BİR MAİLİN BİLE ÇOK GÖRÜLDÜĞÜ DOSTLUKLAR...alıntı  

Doyacak kadar aşın varsa, Başını sokacak bir damın; İnsanoğluna kulluk etmiyorsan, Başkasının sırtından değilse geçimin, Tamam güneşli günler içindesin… Ömer Hayyam

Eskiden iyilik yaparlardı söylemezlerdi,   Sonra hem yapmaya hem söylemeye başladılar,  Şimdi ise sadece söylüyorlar...

En kötüsü insanın kendisine dayatılan,kendi istemese de kendine koyduğu, yasa ve kurallardan korkmasıdır. Korkma insanca korkularından, ve korkunun kendisinden çok, onun beklentisinin daha korkutucu olduğunu unutma. Bir anlamı olsun kendinle yaptığın kavgaların. Ve hep ileriye taşısın seni kavgada attığın her adım. Açık bırak pencereni ve sabah güneşinin rüzgarı, önüne katarak perdelerle yapacağı rak sa dönük olsun bakışların. Küçücük mutlulukların görkemine inandır kendini ve her daim gülümse. Umutların bitmesin asla. Umutların bittiği yerin,hayatında bittiği yer olacağını asla unutma. Yaşamda en büyük engelleri, yalnızca sen koyabilirsin kendine,en kötü yasaları sen yazabilirsin, başkalarını bu nedenle sakın suçlama. Özgür olmak istiyorsan, önce kendine karşı özgür ol, ve bu özgürlüğünü kendine bile esir etme. Ve bu şaire kulak ver ''Senden bir tane daha yok bu dünyada'' Ve ne olursa olsun gülmeyi başar ve gülümsemeyi sakın unutma, unutturma..! — Alıntıdır.

İnsan seviyorsa iki şeyi asla yapmaz; "aldatmaz ve ağlatmaz." Çünkü aldatmak insan onuruna, ağlatmak ise insan yüreğine yapılmış en çirkin saldırıdır... Erich Fromm

--Temizlik yaptım bugün... Hem de tüm benliğimde bütün kaslarımı,sinirlerimi, kemiklerimi hatta kanımı bile temizledim. Kırgınlıklarımı  dışarı çıkardım ilk önce. Görmenizi isterdim. Nasıl da çok yer kaplıyorlarmış inanmazsınız. Bağışlamayı yerleştirdim yerine özenle. Titizlikle her birinin üstüne ektim tohumlarını. Her yere, görebildiğim göremediğim her yere serptim. Atarken kırgınlıklarımı bakmadım neydi o nlar diye. Gelecek geçmişten çok daha fazla yaşanası. Bakmadım merak da etmedim. Bağışlamayı ekerken tekrar kırılmaktan korkuyordum belki. Kıskançlığımı çıkardım. Meğer ben ne az kıskançmışım. Çok kolay oldu. Sevindim. Sanki kaybettiğim bir eşyamı bulmuş gibi oldum. Çok şükür ki kin ve nefret yoktu yüreğimde. Nasıl temizlerdim hiç bilmiyorum. Sıra korkularıma gelmişti. Çıkarmaya bile korktum önce. Ne de çok alışmışım onlarla yaşamaya. Bunca acı ve endişeye nasıl alışılır, içten içe bir sevgi nasıl duyulur anlayamadım. Yerini toprağını sevmiş mor bir menekşeydiler. E....

Başka bir yer olmalı, insan için…  Nefes almaktan fazlasını yaşayacağı, konuşmadan derdini anlatacağı… Yalnızca bakmasının yeterli olduğu, çünkü baktığıyla gördüğünün her zaman aynı olduğu… Bambaşka bir yer…  Her an kulağında bir ‘an’ şarkısının çaldığı, en berbat anında bile bir an mutlu olduğu… Başka türlü bir şey…Ursula K. Le Guin