Doğa ve yaşamdan yansımalar

 

 

 

 

 

 

Betonların az, bahçelerin, ormanların bol olduğu, Akaryakıt kullanımının az, oksijenin bol olduğu, Yakılan ağaçların olmadığı, dikilen ağaçların bol olduğu, Çevre dostu insanların olduğu bir dünya istiyorum. Mermilerin, bombaların uçmadığı, beyaz güvercinlerin uçtuğu, Yok olan dostlukların üzerine sevgi tomurcuklarının serpiştiği, Doğadaki canlılar gibi kardeşçe yaşayacağımız bir dünya istiyorum.Bilgiden fakir olmayan, bilgili insanların çok olduğu, Okumaktan hakir, okumanın çok olduğu, Sevgiden uzak insanların yerine, sevgi saçan insanların olduğu, Sevgi çiçeklerinin olduğu bir dünya istiyorum.Tabiatı yok edenlerin yerine tabiat gönüllülerinin olduğu, Yok olan tabiatın yerine, yeşilin bol olduğu, Fidansız toprağın yerine, fidanlar bol ekildiği, Yeşil bir dünya istiyorum.Salih ÇETİN Doğa Yaşamdır  Çamlıhemşin/Rize-Türkiye Fırtına Deresi  

 

 

Diyorum ki Toplasak tası tarağı Kapatsak telefondaki tüm hesapları Hiç kimsenin bilmediği bir köye yerleşsek. Yolları tozlu Evleri gecekondulu Küçük bir bahçesi Bahçesinde köpeği Yemişler dikelim fidandan Biraz da domates falan Aksam erken yatıp Sabah ezanıyla uyansak İlk önce bahçeye inip Çiğ düşmüş biberleri toplasak Ağaçları sulayıp feslegenleri okşasak Ayagımız topraga bassa Gelen geçenle selamlaşsak. Etrafımızda kuş sesleriyle Balkonda bir kahvaltı Kahvaltıda tereyağlı köy yumurtası Sokakta top oynayan birkaç çocuk Çocuk seslerine karışan sokak satıcıları. İkindi vakitlerinde asma çardagı altında Komşularla semaverde çay sefası Çilek kokusu getıren meltem esintileri ve Kucaklaşan gönül sohbetleri.. Akşam olunca çeksek perdeleri Sobayı yakıp kestane atsak Kıvrılıp miskin bir kedi gibi yerdeki mindere İliklerimize kadar uykuya dalsak. Diyorum ki gitsek buralardan Ardımızda lüzumsuz telaşlar Heybemizde yeni huzur. Tek derdimiz yumurtlamayan tavuk Çürümüş domates Çiçeğine dolu vurmuş...

 

 

 

Yaşadığım süre boyunca hep merhametimin arkasından yürüdüm. Beklentilerimi arkada bıraktım. Kimseden bir şey beklemedim. Doğrusu bu sanıyordum çünkü. Yaşadıklarımı yaşayamadıklarımı içimde sakladım. Sustum, bastırdım, olsun dedim insanlık bende kalsın. Ben en iyisini yaşatayım ki istemeye yüzüm olsun dedim. Verdim, hep verdim karşılığını alıp alamadığıma bakmadan. Aslında güçlü olmak değildi istediğim. Ama olmak zorundaydım. Kendimi hep erteledim. Kimsenin beni anlamadığını bildiğim halde hayatıma girenleri bana verilmiş bir görev olarak gördüm. Herkesi mutlu etmek zorundayım sandım. Benimde mutlu olmam gerektiğini unutmuşum meğer.- Can Yücel

Çiçeklerin akşamlarını Akşamların çiçekleri Aydınlatır.. Çiçeklerin adlarını Birbirlerine benzemezlikleri Adlandırır. Biri alır bir güneşi Öbürüne yıldız sunar, Biri öbürünü yağmurlandırır. Bir başkası bir güzelliği Akıl almaz çalımıyla Karanlıklandırır. Bir düğünü aklandırır biri, Biri bir yalanı silerken Biri bir ölümü anılandırır. Biri bekler sabahları, Biri gündüz diye çıldırır Bir başkası aydınlığı akşamlandırır. Biri bağlar-bahçeler içinde nazlı, Biri kendi kendini doğurur bayırlarda, Biri kayalıkları ayaklandırır. Pencereden bakar biri, Biri el sürdürmez kimseye, Biri kendini ağaçlandırır. Tırmanır biri el ermez dikliklere. Biri yerlere yaslar yüzünü Topraklandırır. Biri ordusunu yayar birdenbire Tarlalara, öbek öbek, Kanlandırır. Biri şarkılarla gözleri besler, Yeşillikleri ve sevgilileri Umutlandırır. Çiçekler hep bekler gibidir, Oysa hiç beklemezler; Biri arılandırır, biri kuşlandırır. Biri rüzgârlandırır gönülleri, Biri kızdırır soğumuş külleri.. Biri de kendini kucakland...

" Sonra bir gün orta yaşa varıyorsun ve açabileceğin kapıların hiçbirini açmamış olduğunu fark ediyorsun. Yani bir sabah içinde bir yoksunlukla, unuttuğunu sandığın ama yalnızca uykuya bırakmış olduğunu fark ettiğin bir yığın özlemle uyanıyorsun. "                                İnci Aral  

Şimdilerde altından geçtiğim bütün ağaçlar Yapraklarını döküyor Havada hazan var, yüreğimde hüzün. Cemal SÜREYA En sevdiğim ay eylüldür. Ne sıcaktır ne soğuk. Hava puslu, soğuk Kırlar koyu, kırmızı Saman sarısı, ölü yeşil Kış gelmek üzere oysaki gönül Kışa girmeye hazır değil.. Nazım Hikmet Yabanıl ot kokuları getiriyor bir rüzgar kıpırdatıyor suları Belki sonbahar vurgun yapamayacak yol vermeyecek sular Ve neşeli bir ıslık tutturmuş şimdi doğa nice acıya karşılık Aşkı savunmada doğa Ahmet Telli   Sonbahar sanattır, diğerleri mevsim...  Can Yücel Ne garip bir yol Dünya… Huzura yürümek isterken, hüzne takılıyor ayaklarımız… -Kadim Dolunay En sevdiğim ay eylüldür. Ne sıcaktır ne soğuk.  

 

Sessiz bir sevdadır “Gelincik” Ben gelincik çiçeğine sevdalıyım. En umulmadık yerinde toprağın, filizlenerek birkaç günlüğüne de olsa, gözümüzü kırmızıya boyayan, ne ekilen, ne biçilen... Hasadı olmayan, tüm umursamazlığına karşın, fark edilmekten hoşlandığı her halinden belli. Ama koparıldığında, suni teneffüs için icat edilmiş vazolarda yaşamayı ölümü göze alarak reddeden o narin gelini dağ eteklerinin, hırçın kaya diplerinin davetsiz konuğu. Doğası gereği bana hep "muhalif"miş gibi gelir gelincik. Hani "beni böyle sev" dercesine mağrur, boy verdiği toprağına bile eyvallahı olmayan tavrını kıskanmamak elde değil. Bu yüzden alınıp satılmıyor çiçekçilerde, ondandır yarendir yolcuya. Yerinde güzeldir ve "olması gerekeni" anlatır, anlamak isteyene. Suskun görünür, asla eğilmez. Boynunu eğmesi beklentilerinden değil, saygıdandır çağdaşlarına. Kimsenin onu anlamasını beklemez. Gelincik için en büyük düşman karanlık olsa gerek. Kelebeklerin bile incitmek isteme...

Küçücük bahçeme ektiğim umut çiçeklerim Solmasın diye her gün suladığım fesleğenlerim Kuşların, rengarenk kelebeklerin dolandığı yüreğim ! Artık kapasak mı kapıları , kilitlesek, yaşar gibi mi yapsak ? Yoksa açsak kapıları sonuna kadar Ağaç, deniz, gök ne varsa içeri mi alsak ? Ayşe Akdoğan