Doğa ve yaşamdan yansımalar

 

 

 

 

 

 

Betonların az, bahçelerin, ormanların bol olduğu, Akaryakıt kullanımının az, oksijenin bol olduğu, Yakılan ağaçların olmadığı, dikilen ağaçların bol olduğu, Çevre dostu insanların olduğu bir dünya istiyorum. Mermilerin, bombaların uçmadığı, beyaz güvercinlerin uçtuğu, Yok olan dostlukların üzerine sevgi tomurcuklarının serpiştiği, Doğadaki canlılar gibi kardeşçe yaşayacağımız bir dünya istiyorum.Bilgiden fakir olmayan, bilgili insanların çok olduğu, Okumaktan hakir, okumanın çok olduğu, Sevgiden uzak insanların yerine, sevgi saçan insanların olduğu, Sevgi çiçeklerinin olduğu bir dünya istiyorum.Tabiatı yok edenlerin yerine tabiat gönüllülerinin olduğu, Yok olan tabiatın yerine, yeşilin bol olduğu, Fidansız toprağın yerine, fidanlar bol ekildiği, Yeşil bir dünya istiyorum.Salih ÇETİN Doğa Yaşamdır  Çamlıhemşin/Rize-Türkiye Fırtına Deresi  

 

 

Diyorum ki Toplasak tası tarağı Kapatsak telefondaki tüm hesapları Hiç kimsenin bilmediği bir köye yerleşsek. Yolları tozlu Evleri gecekondulu Küçük bir bahçesi Bahçesinde köpeği Yemişler dikelim fidandan Biraz da domates falan Aksam erken yatıp Sabah ezanıyla uyansak İlk önce bahçeye inip Çiğ düşmüş biberleri toplasak Ağaçları sulayıp feslegenleri okşasak Ayagımız topraga bassa Gelen geçenle selamlaşsak. Etrafımızda kuş sesleriyle Balkonda bir kahvaltı Kahvaltıda tereyağlı köy yumurtası Sokakta top oynayan birkaç çocuk Çocuk seslerine karışan sokak satıcıları. İkindi vakitlerinde asma çardagı altında Komşularla semaverde çay sefası Çilek kokusu getıren meltem esintileri ve Kucaklaşan gönül sohbetleri.. Akşam olunca çeksek perdeleri Sobayı yakıp kestane atsak Kıvrılıp miskin bir kedi gibi yerdeki mindere İliklerimize kadar uykuya dalsak. Diyorum ki gitsek buralardan Ardımızda lüzumsuz telaşlar Heybemizde yeni huzur. Tek derdimiz yumurtlamayan tavuk Çürümüş domates Çiçeğine dolu vurmuş...

 

 

 

Yaşadığım süre boyunca hep merhametimin arkasından yürüdüm. Beklentilerimi arkada bıraktım. Kimseden bir şey beklemedim. Doğrusu bu sanıyordum çünkü. Yaşadıklarımı yaşayamadıklarımı içimde sakladım. Sustum, bastırdım, olsun dedim insanlık bende kalsın. Ben en iyisini yaşatayım ki istemeye yüzüm olsun dedim. Verdim, hep verdim karşılığını alıp alamadığıma bakmadan. Aslında güçlü olmak değildi istediğim. Ama olmak zorundaydım. Kendimi hep erteledim. Kimsenin beni anlamadığını bildiğim halde hayatıma girenleri bana verilmiş bir görev olarak gördüm. Herkesi mutlu etmek zorundayım sandım. Benimde mutlu olmam gerektiğini unutmuşum meğer.- Can Yücel