Ah eskiler!

Ah eskiler! 

Evlerinden  çiçek sarkan, sokakları çiçek kokulu  

eski Eski mahalleler, eski evler ve eski komşuluklar... 

Bütün güzellikleri eski zaman ve mekânlarda unuttuk. 

Bir gülümseme, bir tabak ikram, bir saç okşama, 

bir yardım eli, bir selam, bir kapı eşiği muhabbeti...  

Bir doğallık, bir huzur, bir kanaatkârlık... 

Bir tutam sevgiydi eskiler... 

Herkesin kokladığı ama kokusunun hiç gitmediği bir demet çiçekti eskiler...  

Ah eskiler! Şimdi bir fotoğraf karesine bakıp bakıp teselli bulduğumuz eski hayatlar. 

Geri gelmeyeceğini sadece anılarda kaldığını bildiğimiz için derin iç çekişlere sebep olan eskiler!alıntı